Als studenten elkaar niet fysiek kunnen ontmoeten om te daten, zullen online universiteiten nooit echt succesvol worden. Tot die conclusie kwam Jason Potts, professor aan het Royal Melbourne Institute of Technology (RMIT) in Australië, nadat hij uit Deens onderzoek leerde dat het vinden van een partner met eenzelfde opleidingsniveau één van de grootste opbrengsten van een universitaire opleiding is.
MOOC’s worden ze genoemd: Massive Online Open Courses. De naam werd afgeleid van de al iets bekendere Massive Online Games (MOG’s). Net zoals een groeiend aantal gamers online speelt, volgen ook steeds meer universiteitsstudenten online cursussen. Omdat er geen fysieke limieten zijn aan het aantal studenten, krijgen deze cursussen ook de omschrijving massive mee in hun definitie.
Lage kostprijs
Daarmee is ook het belangrijkste voordeel van dit soort online lessen aangehaald. Doordat het aantal studenten in principe onbeperkt is, zakt de kost per student enorm. Nu de studiekosten op traditionele universiteiten in veel landen hoog oplopen, zouden online cursussen dus een welgekomen alternatief kunnen bieden. Maar volgens professor Potts is die rekensom niet zo eenvoudig.
Het is volgens hem nooit gemakkelijk om een kosten-baten analyse te maken van hoger onderwijs. Mensen die investeren in een hoger diploma zullen aan hun inspanningen vaak dan wel een loon overhouden dat gemiddeld 60 procent hoger ligt, maar er zijn ook opbrengsten die moeilijker in cijfers te vatten zijn.
Welke prijs kan men bijvoorbeeld kleven op het mogelijk hogere persoonlijke welzijn van iemand die een langere opleiding gevolgd heeft? Of van de positieve maatschappelijke effecten als meer inwoners van een land hoger opgeleid zijn?
Bron:Express